چقدر بده که آدم شب و روز به چیزی فکر کنه که احتمال رخ دادنش یک به هزار باشه . از اون گذشته برای به دست آوردنش هیچ کاری نتونه بکنه . یعنی اتفاق افتادنش اصلا در اختیار آدم نباشه که بخواد کاری بکنه . دلم نمی خواد به چیزی فکر کنم که می دونم امکان اتفاق افتادنش خیلی کمه . از طرفی هم نمی تونم بهش فکر نکنم . شاید تنها کاری که می تونم بکنم اینه که دعا کنم . همین . البته می شه میانبر زد . اما از اون جایی که من دوست دارم اگه قراره چیزی به دست بیارم از راه درستش بدست بیارم این کار رو نمی کنم . حتی اگه تنونم هیچ وقت بدستش بیارم از راه نادرستش وارد نمی شم . بهترین کار همونه که گفتم . دعا و البته صبر .